духменіць

духменіць (духмяніць) незак.

Источать аромат; повевать приятным запахом.

Перад Качкамі, дзе шырэйшая вуліца, спачатку толькі дыміла, а потым і незвычайна духмяніла палявая кухня. Брыль. Ад лекаў духменіць пахам ліпавых кветак, чабору, малін і суніц. С.Александровіч.